Psalm 126
1. Toe God uit smaad en slawerny
ons uit gevangenskap wou lei,
was dit vir ons, beklemd deur vrees,
net soos 'n blye droom gewees.
Ons mond was vrolik, ongebonde
ons tong van blydskap in die stonde.
Selfs heidenvolke het vertel:
Groot is Gods daad aan Israel!
2. Groot was u daad, en ons is bly.
U het gered, en ons in vry!
Maar, HEER, u gunsvolk sit nou weer
in droefnis en ellende neer.
Wil in u trou ons nooit begewe,
maar wend ons lot, laat ons herlewe,
soos waterstrome in Suiderland
die veld laat juig na sonnebrand.
3. Wie wenend, onder leed en smaad,
die korrels uitstrooi van die saad,
sal in die hoggehalmde graan
eerlang verblyd die sekel slaan.
Al wenend saai hy oor die akker;
maar vrolik word sy saaigraan wakker.
En eind'lik dra sy nyw're hand
die volle gerwe van die land.