Skrifberyming 23
1. Toe sien ek: alles was verby -
'n nuwe aarde en hemel skyn;
die eerste aarde en hemel het
in donker oordeelsnag verdwyn;
Die see, wat immer wend en keer
in ongewisheid, was nie meer
2. Ek sien toe dat die heil'ge stad,
Jerusalem in skoonheidspraal,
van God, haar bouheer-kunstenaar,
hoog uit die hemel neer kom daal.
'n Bruid gelyk, so skoon is sy,
wat vir 'n man is toeberei.
3. En 'k hoor 'n hemelstem wat sê:
Die tabernakel van die Heer,
die woning van sy heiligheid,
is by die mens op aarde weer.
Hul is sy volk, Hy's hul naby
en sal hul God vir ewig bly.
4. En God sal self, en vir altyd,
die trane van hul oë wis;
geen dood sal daar dan langer wees,
geen smart of rou of kommernis.
Dis alles nuut, van sonde vry;
die eerste dinge is verby!