‘n Kommentator skryf:
“Na negentienhonderd jaar spook die Bergpredikasie steeds by mense. Sommige mense ag dit hoog, soos Mahatma Gandhi gedoen het; of sommiges, soos Nietzsche, sal dit vervloek. Maar niemand kan dit ignoreer nie. Die woorde daarvan is gevleuelde woorde; vinnig en kragtig – dit bestraf, daag uit, inspireer. En hoewel sommiges hulself wanhopig daarvan wegkeer, gaan dit voort, soos 'n kragtige magnetiese berg, om die grootste geestelike leiers van ons tyd (baie nie Christene nie) se aandag te trek. Sodat daar geen twyfel bestaan dat, indien daar ‘n wêreldwye stemming gehou sou word, mense dit sal beskou as 'die mees soekende en kragtige uitlating oor die morele lewe wat ons besit'.”
“Alles wat julle dan wil hê dat die mense aan julle moet doen, net so moet julle aan hulle ook doen; want dit is die wet en die profete.” Is dit nie van die bekendste woorde in die geskiedenis nie?! Hier het ons 'n opsomming van die wet. Dit is gefokus op ander. Wat wil jy hê van ander mense? Hoe wil jy hê dat jou vrou of jou man jou moet behandel? Wat wil jy van jou vriende hê? Wat wil jy van ander gemeentelede hê? Doen dit aan hulle.
Hierdie vers sluit die bergpredikasie wat in Matthéüs 5:17 begin is, af. Jesus Christus is die vervulling van die wet, en as Hy in ons woon, sal hierdie lewe vrugte dra. Slegs in Christus vrees ons nie vir ons eie welsyn en sekuriteit nie, tydelik en ewig. Dit stel ons vry om hierdie opdrag werklik te gehoorsaam. Dis nie nodig om vir onsself te lewe nie. Jesus Christus het vir ons geleef en gesterf, sodat ons vir onsself kan sterf en vir God en ander kan lewe.
Ons moet onsself so te sê in hul skoene plaas en dan vra wat ek vir myself sou doen as ek hierdie persoon was. Dis hoe ons elke persoon moet sien. Ongeag wie hulle is. Familie, gemeentelid, vriend of vyand.
Dit is die uiterste teenoorgestelde van ons kultuur vandag, sodat ons almal daarteen skop. Dit is in stryd met alles in ons sondige natuur. Ons is van nature selfgesentreerd en daarom selfsugtig. Maar God beveel ons om stroomop te swem. Dit wat Hy verkondig het, word kragtig in hierdie vers opgesom. Dit is nie die manier van die natuurlike mens nie. Dit is die smal pad. Die pad van aktiewe selfopofferende liefde. Dit is die pad van die dissipel wat deur die geloof in Christus wandel.
Ons het God nodig. En net in Hom en deur Hom kan ons dit vermag. Dit is waarom Hy sê: “Gaan in deur die nou poort, want breed is die poort en wyd is die pad wat na die verderf lei, en daar is baie wat daardeur ingaan. Want die poort is nou en die pad is smal wat na die lewe lei, en daar is min wat dit vind.”
Is jy op die hoofpad hel toe of die smal pad hemel toe?
1. Hoofpad hel toe, die stad van verderf
2. Smal pad na die hemel, die stad van God
Hoofpad hel toe, die stad van verderf
Want die poort is wyd en die pad wat na die verderf lei is, maklik. “… breed is die poort en wyd is die pad wat na die verderf lei, en daar is baie wat daardeur ingaan.” Jy begin jou reis by die hek, en daarna kom die pad wat jy vat. Daar is twee hekke in die lewe, en twee paaie. Kom ons kyk daarna. Kom ons kyk eers na die breë hek en die breë pad.
Die hek is breed. Die breedte van die hek wys vir ons dat dit die maklike pad is.
In die antieke tyd sou daar 'n handelsweg in en uit die stad wees, waar 'n mens met al sy handelsware sou kon ingaan en uitgaan om te verkoop en te koop. Die hek van die hel en die pad van die sonde is breed en daar is 'n klomp goed en mense op die pad om jou aandag af te lei van die feit dat jy op pad is na die verderf. Dit verg geen geestelike konsentrasie en geen lewensdissipline nie. Geen selfbeheersing nie. Eenvoudig net leef en laat leef.
Dit is wyd. Daar is baie paaie na verderf, maar net een pad na die lewe. As jy nie op pad is na die hemel nie, maak dit nie saak op watter pad jy is nie, dis verseker die hoofpad na die hel. Jy hoef regtig niks te doen om verlore te gaan nie, behalwe om nee te sê vir God en Jesus. Verwoesting, verlorenheid en dood vereis nooit dat ons iets moeilik of dapper hoef te doen nie.
Doen wat almal doen. Vermy lyding. Vermy pyn ten alle koste. Die wêreld sal jou alles bied om presies dit te doen. Vermaak, drink, slaap, werk, plesier, rook, verdoof, speel dit weg. Doen alles wat jy kan, maar moet net nie die werklikheid in die gesig staar nie. Moenie die feit dat jy verlore is, in die gesig staar nie. Dat jy behoefte het aan 'n verlosser, aan vernuwing, dat jy Jesus nodig het.
Vra jouself ernstig af.
“daar is baie wat daardeur ingaan.” Dit is dig bevolk.
Omdat mense van nature boos is. Omdat mense van nature die maklike pad neem. En derdens omdat mense valse profete is.
Daar word nie van jou verwag om iets op te gee waarvan jy baie hou nie. Jy kan voortgaan om selfsugtig te wees. Jou tyd. Jou geld. Jou energie. Jy kan dit alles vir jouself hou. Jy hoef nooit buite jou gemaksone te gaan nie. Dit gaan tog oor jou.
Daar is baie wat daardeur ingaan: hulle kies die mees populêre opsie. Hulle sê dat alle godsdienste na God lei. Moet nooit standpunt inneem wat jou ongewild maak nie. Dit is lekker om in te pas, om soos almal te wees. Sommige mense is so, hulle vergelyk hulself met die persoon langs hulle, of met die kerk oorkant die pad, en hulle voel dat ons nie te sleg vaar nie. Hulle durf hulself nie ongemaklik te maak deur te lewe in die lig van Christus se geregtigheid wat sonde ontbloot en tot heiligheid lei nie.
Want sien, die Christendom kan so maklik in hierdie strik trap. Die doelpaal vir wat dit beteken om 'n Christen te wees, word steeds geskuif. Jy kan Jesus en die wêreld hê. Jy kan Jesus hê sonder om ooit kerk toe te gaan. Jy kan Jesus hê sonder om die moeite te doen om jou vyande lief te hê. Jy kan Jesus hê en nie vergewe nie! Laat ek nou vir jou vra: as Christus in jou woon, maak dit enigins sin dat jy nie sy vyande vergewe, of sy vyande liefhet nie, of nie na die erediens gaan soos wat Hy elke sabbat gedoen het nie? Die kerk kan so vinnig die doelpaal skuif en dit wyd genoeg maak om meer verkeer te akkommodeer. Sommige maak dit so wyd dat dit alle verkeer akkommodeer, en voordat jy dit weet, het jy 'n leuen wat skuil in die woord "liefde". Die hoofpad na die hel is geplavei met goeie bedoelings.
Die kerk mag nooit voor daardie versoekings swig nie. Moet nooit meer besorg wees oor sukses as oor getrouheid nie, meer besorg oor kwantiteit as oor kwaliteit, meer besorg oor beeld as oor integriteit. Dis maklik. Om 'n goeie beeld voor te hou. Om uiterlik skoon, maar innerlik vuil te wees. Dit is baie moeiliker om jouself te verloën en jou kruis op te neem en Jesus te volg. Dit is waar die pad na die hemel begin. Diegene wat dit binnekom, weet dat hulle 'n nuwe pad nodig het.
Smal pad na die hemel, die stad van God
sien, die hoofpad na die hel mag dalk maklik wees, maar dit is volslae domheid. Totaal en al dwaasheid. Want jy verruil volmaakte vreugde en seëning tot in alle ewigheid, vir iets waardeloos.
Soos CS Lewis opmerk in die beroemde aanhaling uit die "Weight of Glory":
“Ons Here vind ons begeertes nie te sterk nie, maar te swak. Ons is halfhartige wesens wat ons met drank en seks en ambisie laat mislei wanneer daar vir ons oneindige vreugde aangebied word, soos 'n onkundige kind wat wil aanhou modderkoekies bak in 'n plakkerskamp, want hy kan hom nie voorstel wat bedoel word met die aanbod van 'n vakansie by die see nie. Ons is veels te maklik tevrede.”
Maar sodra ons 'n ware blik het op wie Jesus die Messias is en wat Hy gedoen het, is daar geen manier waarop ons dit alles vir Hom sal prysgee nie. Daar is geen manier dat ons nie alles sal verloor nie, insluitend die lewe om Hom te wen. Hy is die kosbare pêrel. Hy is die weg, die waarheid en die lewe.
Jesus roep ons tot dissipelskap, en sy eise is absoluut. Hy eis jou lewe. Ons is sondaars en ons is selfsugtig, daarom beskou ons dit as 'n groot koste, inderdaad as 'n baie pynlike koste, en ons kan daarvan wegskram en dink dat ons dit nie kan doen nie! Maar as ons maar net die pad sien waarheen dit lei. As ons maar net ons bestemming kon dophou, sou ons sê dat dit uit en uit die moeite werd is. Dat die koste in werklikheid eintlik niks is nie, in vergelyking met dit wat ons ontvang! Dit is net so 'n groot koste, want ons is sondaars! Uiteindelik sal al die lyding soos niks lyk nie! Paulus sê selfs: "Want ek reken dat die lyding van die teenwoordige tyd nie opweeg teen die heerlikheid wat aan ons geopenbaar sal word nie!" (Rom. 8:18)
In antieke stede was daar gewoonlik twee maniere om die stad binne te gaan. Soos ons reeds gesê het, sou daar 'n handelsweg in en uit die stad wees waar 'n mens in en uit sou kom. Dan was daar ook 'n klein paadjie en poortjie na die stad waarop normaalweg net een persoon op 'n slag sou pas, sonder ekstra bagasie. Dit is gebruik in die aande wanneer die groot stadspoort gesluit sou wees, of in tye van gevaar. Gaan deur die klein poortjie in, sê Jesus. Die eerste hoorders sou aan daardie klein poortjie in die muur gedink het. Die poortjie waar net een op 'n slag kon ingaan, en sonder groot sakke, anders sou hy nie kon deurgaan nie.
“Want die poort is nou en die pad is smal wat na die lewe lei, en daar is min wat dit vind.”
Die poort is nou. Daar is net een pad om in te gaan, en dit is smal. Dit is slegs in en deur die persoon van Jesus Christus dat 'n mens die stad kan binnegaan. Niemand dink dat dokters kortsigtig sou wees om net een entstof te maak wat jou kan genees van COVID of polio nie. Ons moet in staat wees om die entstof te neem wat ons wil hê. Hoekom dink mense dieselfde oor die ewigheid, iets wat van veel groter belang is? Mense wat sê dat 'n Christen te kortsigtig en bekrompe is, neem aan dat God onregverdig is, en hulle dink dat hulle beter weet as die Een wat die bron van alle kennis is. Jy sal nie die geregtigheid en goedheid van die wetenskaplike bevraagteken wat slegs een geneesmiddel vir die groot plaag voorsien het nie. Waarom oordeel so baie dan vir God omdat Hy net een geneesmiddel vir die grootste plaag voorsien? Waarom so eng? is 'n kwessie van ondankbaarheid en ongehoorsaamheid.
God die Vader het sy Seun Jesus Christus bewys. Hy is die poort en Hy is die pad. Ons begin op hierdie pad deur in Hom te glo en gaan voort deur in Hom te wandel. Jesus self beweer dat Hy die enigste weg is. Dit is nie die aansprake van net een of ander prediker nie, dit is die aansprake van die Een wat self in die middelpunt van die Christendom staan. Laat niemand vir jou, Christen, vertel dat daar baie paaie na God toe is nie. Jesus sê: “Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader behalwe deur My nie.” Geen pad na God behalwe deur Jesus nie. Jy moet deur Hom gaan.
Die pad is smal. Dis moeilik. Omdat ons sondaars is. Wat beteken dat daar baie in ons sal oorbly wat ons sal moet uitstel. Die Bybel beskryf die Christelike wandel as 'n atletiekwedloop of as 'n oorlog waar ons streef en veg. Genade is gratis, maar dit is nie goedkoop nie – dit is duur. Dit was Bonhoeffer wat in die beroemde aanhaling gesê het:
“Kostelike genade is die evangelie wat telkens gesoek moet word, die gawe waarvoor gevra moet word, die deur waaraan 'n mens moet klop. Sulke genade is duur omdat dit ons roep om te volg, en dit is genade omdat dit ons roep om Jesus Christus te volg. Dit is duur omdat dit 'n mens sy lewe kos, en dit is genade omdat dit 'n mens die enigste ware lewe gee. Dit is duur omdat dit sonde veroordeel, en dit is genade omdat dit die sondaar regverdig. Dit is bowenal duur omdat dit God die lewe van sy Seun gekos het: 'julle is duur gekoop', en wat vir God baie gekos het, kan nie vir ons goedkoop wees nie. Dit is bowenal genade omdat God sy Seun nie as 'n te duur prys beskou het om vir ons lewe te betaal nie, maar Hom vir ons oorgelewer het.”
Broers en susters, God het sy eie Seun vir ons gegee sodat ons sy seuns en dogters moet wees. Dit moet ons aanspoor, dit moet ons stoot en trek! Hierdie genade behoort ons te verneder en so te laat oorloop van dankbaarheid dat ons enigiets in diens van Hom sou doen vir wat Hy vir ons gedoen het. Dit is nie die soort genade waarvoor jy jou skouers optrek en verder gaan met jou lewe nie. Dit is ‘n lewens-veranderende genade. Die lewe wat Christus ons gegee het, kan ons nie laat waar ons is nie.
Ek bid dat jy elke week meer en meer sal sien van die heerlikheid van sy genade, en die rykdom wat in Christus gevind word, en al hoe meer omskep word in sy glorieryke beeld. Ek bid dat die Heilige Gees jou sal oortuig en ‘n kragtige werk in jou hart sal doen. Sodat jy niks begeer en niks anders wil hê as om die opgestane Christus in jou hele lewe te sien nie. In jou werk, jou gesin, jou verhoudings, jou besittings, jou tyd, jou energie. Sodat jy jou hele lewe in diens van Hom sal spandeer en meer soos Hy sal word.
Daar is min wat binnekom.
Liewe gemeente, my diepste gebed is dat niemand van julle op daardie dag sal ontbreek nie. Daar sal waarskynlik party wees wat nou in hierdie gebou sit of luister, wat eenvoudig hul hele lewe op die maklike pad geloop het en nooit hul lewe voor God ernstig oorweeg het nie! Laat dit asseblief nie so wees nie. Sommige van julle is dalk vir die eerste keer as besoekers hier, en ander wat hier grootgeword het, wat agterkom dat hulle nog altyd die hoofpad hel toe geloop het en oppad is om by die kranse af te val! Dit is nog nie te laat nie! Bekeer jou en glo in die Here Jesus Christus! Daar is lewe.
Nuwe lewe! Ewige lewe. Die wêreld kan jou dit nie bied nie. Jy dink te klein. Mag God jul lewens oopmaak om te kom tot die wete dat julle bedoel was om vir soveel meer te lewe. Meer as net hierdie lewe en genot in hierdie lewe. Jy was vir die ewigheid bedoel, en die vreugde wat voortkom uit die gemeenskap met God deur sy Seun Jesus Christus. Liewe gemeente, ons reis saam. Hy weet die pad is moeilik. Daarom is ons in gemeenskap. As liggaam. Ons reis as een. Laat ons dus die wedloop hardloop wat voor ons uitgelê is! Laat ons na daardie klein poortjie gaan.
Ek sal eindig met ‘n klein prentjie van John Bunyan:
“Na verloop van tyd het Christen tot by die [nou] Poort gekom. Bo die poort het geskryf gestaan: Klop, en daar sal vir jou oopgemaak word. Daarom het hy meer as een of twee keer geklop en gesê:
Mag ek nou hier binnegaan? Sal Hy wat binne is oopmaak vir arme ek, al was ek 'n onverdienstelike rebel? Dan sal ek nie versuim om sy blywende lof in die hoogte te besing nie.
Uiteindelik kom daar 'n ernstige persoon na die poort met die naam Welwillendheid, wat vra: Wie was daar? En waarvandaan het hy gekom, en wat sou hy wou hê?
Christen: Hier is 'n arme, belaste sondaar. Ek kom uit die stad van verderf, maar ek is op pad na die berg Sion, om van die toekomstige toorn verlos te word; ek wil dus weet, meneer, of u bereid is om my in te laat, want ek is meegedeel dat die pad daarheen deur hierdie poort is.
Welwillendheid: Ek is van harte gewillig, het hy gesê; en daarmee het hy die poort oopgemaak.”
Die nuwe Jerusalem lê voor jou, liewe reisiger. Die stad van God. Mag God hierdie oomblik gebruik om ons ‘n stap nader te bring.
Amen.