Die HERE verander oornag die lot van sy volk

PRETORIA-MARANATA, 16 Oktober 2016 AD, 10:15
(nagmaal)

Votum

Seën

Ps 10:1,5,7

Nagmaalsformulier

Lees van wet
saam met deel oor selfondersoek uit Nagmaalsformulier

Ps 119:27
(tussensang tydens Nagmaalsformulier)

Gebed
(afgesluit met sing van Onse Vader)

Geloofsbelydenis
(sing)

1e tafel:
Skriflesing: Ester 5-6:3; Sb 16:1,2

2e tafel:
Skriflesing: Ester 5:4-8 (teks); Sb 16:3,4

3e tafel:
Lofverheffing; Sb 16:5,6

Dankgebed

Preek

Ps 126:1,2

Gebed

Kollekte

Ps 126:3

Seën

Preek: Ester 5:4-8

In hierdie
hoofstuk lees ons ‘n beskrywing hoe Ester dit gewaag het om voor die koning te
verskyn. Dit was, staan daar in vers 1, op die derde dag, dit wil sê dit was na
die drie dae vas waartoe Ester al die Jode opgeroep het.

Ester het
haar koninklik aangetrek. En net toe die koning Ester sien staan in die
voorhof, het sy genade in sy oë gevind. Die koning het sy goue septer na haar
uitgesteek. Ester het nader gekom en die punt van die septer aangeraak.

Hierdie is
‘n wonder dat God dit so gelei het. God is in beheer, selfs oor Ahasveros se
gemoedstoestande. En Ahasveros was duidelik daardie dag in ‘n goeie bui. Hy het
haar joviaal uitgenooi om haar versoek bekend te maak.

Ester het reeds
haar strategie uitgewerk. Sy nooi die koning slegs uit na ‘n maaltyd later die
dag, hom en sy belangrikste minister, Haman. Tydens die maaltyd het die koning
weer sy joviale versoek herhaal. Maar nou sak die moed Ester in die skoene. Sy
kon die onthulling nie oor haar lippe kry nie.

En die
eerste wat in haar opkom is om die koning weer uit te nooi vir die volgende
dag, saam met Haman, om weer te kom na die maaltyd wat sy sal berei. Ons lees
dan hoe Haman bly en opgeruimd huis toe gegaan het, omdat Ester hom so behandel
het. Maar toe hy deur die poort kom, en sien dat Mordegai nog steeds nie wil
buig nie, was hy skielik weer woedend.

Dan beskryf
die boek hoe Haman sy vrou en vriende alles vertel.

Nie net hoe
die koning hom groot gemaak het nie, nie net dat Ester hom spesiaal uitgenooi
het nie, maar ook sy haat teenoor die Jood Mordegai, wat maar net nie wil buig
nie. Haman is ‘n eergevoelige man.

Dit alles
baat my niks, sê hy, solank Mordegai my lewe suur maak nie.

Daarna lees
ons hoe Haman sy vrou se dwase raad opvolg en ‘n yslike galg laat opstel het. Yslik
inderdaad, 50 el is omtrent 23 meter.

Nog veel
hoër as ons kerktoring.

Tema: Die HERE verander oornag die lot van sy
volk

• Geloofsgroei by Ester

• Onverwagte gebeurtenisse tussen
  die eerste en tweede maaltyd

• Geloofsgroei by Ester

  Wie presies
  die kanonieke boek Ester geskryf het, is nie meer bekend nie.

  Daar is al
  geopper dat Mordegai self die outeur was, omdat ons uit Ester 9:20 weet dat hy
  self kon skryf en ook die gebeure opgeskryf het. Tog word desondanks in die ou
  Joodse tradisie Mordegai nie as skrywer beskou nie.

  Daar is
  enkele aanwysings wat daarop dui dat die boek eers ‘n hele tyd na die gebeure
  geskryf is. In hoofstuk 1:1 word koning Ahasveros voorgestel as ‘n vors uit die
  verlede, wie se naam by die lesers in herinnering geroep word. En uit die slot
  van Ester blyk verder dat die Purimfees al ‘n bestaande fees was. Wel is Esther
  in Hebreeus geskryf, en die skrywer beskryf die Persiese gewoontes en toestande
  op so ‘n manier dat dit duidelik is dat hy daaraan gewoond was.  Dit dui daarop dat die boek ontstaan het
  voordat die Griek Alexander die Grote die Persiese Ryk vernietig het. Dit was
  in ongeveer 330 voor Christus. Toe die moeilike tyd van die Griekse oorheersing
  aanbreek, het God se volk die boek Ester ontvang om hulle te troos en
  perspektief te gee.

  Aanvanklik
  het Mordegai Ester verbied om te vertel dat sy ‘n Jodin was.

  Dit teken
  hulle nie as beginselvaste gelowiges nie. Maar later het die HERE hulle in die
  nou gedryf, en so die omstandighede gelei dat hulle wel geforseer was om
  daarvoor uit te kom. So doen die HERE dit vandag ook nog met sy kinders. As
  hulle nie die moed het om vir hulle geloof uit te kom nie, dan lei Hy ons in
  beproewings, om te sien of ons die versoeking sal weerstaan, en daarbo sal
  uitrys, of dat ons dan finaal ingee. God sy dank vir sy genade dat Mordegai en
  Ester deur hierdie groot beproewing wat op hulle pad geplaas is, nie beswyk het
  nie, maar uiteindelik opgestaan het en daarvoor uitgekom het dat hulle Jode
  was.

  As mens die
  Bybelboek Ester lees, is dit duidelik dat dit hoogstaande literatuur is. Nie
  almal van ons het dalk interesse in literatuur nie.

  Sommiges,
  dalk meer dikwels die vroue onder ons, hou van boeke lees, romans byvoorbeeld,
  ook historiese romans. Die boek Ester het iets weg van ‘n historiese roman, al
  is dit moeilik om hierdie Bybelboek in ‘n spesifieke genre of kategorie te
  plaas. Feit is wel dat dit ‘n literêre werk van hoogstaande gehalte is. In die
  Bybel vind ons boeke van verskillende soorte of genres. Al is elke Bybelboek
  100% deur die Heilige Gees geïnspireer, is nie almal literêr van hoogstaande
  gehalte nie. Dit hang af van die persoon wie die Heilige Gees gekies het om die
  Bybelboek op skrif te stel. Om ‘n voorbeeld te noem: Amos was ‘n boer uit
  Tekoa. Uit die boek Amos word duidelik dat hy nie werklik opgelei was as
  skrywer of literêre kenner nie.

  Nietemin is
  sy profesie duidelik, kragtig, indrukwekkend. Die Heilige Gees het hom as boer
  met sy unieke talente gebruik. Die Bybelboek Jesaja daarenteen is van
  hoogstaande literêre gehalte.  Uit sy
  profesie kom mens duidelik agter dat hy ‘n geleerde profeet was wat in die stad
  gebly het, nie op die platteland soos Amos nie. So het die Heilige Gees ‘n
  verskeidenheid van mense ingespan om die Heilige Skrif saam te stel. Ons weet
  nie presies wie die outeur van die Bybelboek Ester was nie. Duidelik is wel dat
  dit iemand was met literêre gawes. In die verloop van die boek Ester word treffend
  die karakterontwikkeling van sowel Mordegai as Ester beskryf.

  Karakterontwikkeling,
  mens kan dit ook in hierdie geval geloofsgroei noem.

  Aan die
  begin van die boek ontmoet ons Ester naamlik as ‘n jong meisie, wat afkomstig
  was uit ‘n afvallige Joodse familie. ‘n Familie wat nie teruggekeer het uit die
  ballingskap nie, maar wat gekies het om in Babel te bly. Haar oom, Mordegai,
  het ‘n vooraanstaande posisie aan die Persiese hof beklee. Hulle het
  kritiekloos aan die skoonheidskompetisie deelgeneem.

  Selfs hulle
  name het daarvan getuig dat hulle geen hulp van die Verbondsgod van die Jode meer
  verwag het nie. Beide van hulle is vernoem na Babiloniese afgode. Mordegai het
  selfs vir sy niggie Ester verbied om haar Joodse afkoms bekend te maak. Hulle
  het hulle geskaam vir hulle afkoms. En die God van hulle verlede, die HERE,
  Jahweh, het nie ‘n rol in hulle lewe gespeel nie. Tog het hierdie God, die
  HERE, deur sy voorsienigheid, ooreenkomstig sy raadsplan, sake so gestuur dat
  hulle in ‘n hoek gedryf is. So is hulle geleer om tog op Hom te vertrou. U moet
  onthou dat in die ou wêreld van die Naby Ooste daar altyd ‘n nou verband gelê
  is tussen ‘n volk en sy God. Die feit dat Mordegai en Ester haar Joodse afkoms
  verswyg het, was dus ‘n bewys vir mense dat hulle geen vertroue meer gehad het
  op die God van daardie volk nie. En inderdaad, dit was die geval by baie van
  die ballinge. Die God van hulle vaders was nie meer vir hulle relevant nie. Dis
  die God wat toegelaat het dat hulle land, stad, en tempel verwoes is. Hy het,
  so het hulle gekonkludeer, verloor teen die gode van die Babiloniërs. Hulle het
  nie meer op Hom vertrou nie.

  Maar nou, vanaf
  hoofstuk 5, sien ons karakterontwikkeling, geloofsgroei, ook by Ester. Dit is
  so mooi hoe die boek Ester dit subtiel maar nie mis te verstane beskryf. Nou lei
  hierdie einste God die gebeurtenisse so, dat sy kinders in Babel wel sal moet
  erken dat Hy nie dood is nie, dat Hy nie magteloos is nie, dat Hy nie net ver
  weg bly staan nie (Psalm 10), dat Hy nie verborge in die nood is nie (Psalm
  10). Ester het verantwoordelikheid geneem. Sy verskyn voor die koning en nooi
  hom en Haman na ‘n maaltyd uit. Die koning het goed besef dat Ester haar lewe
  nie net vir ‘n maaltyd gewaag het nie. Hy vra daarom ook eksplisiet tydens die
  maaltyd: wat is jou bede? Heel joviaal bied hy haar sommer die helfte van sy
  koninkryk aan.

• Onverwagte gebeurtenisse tussen
  die eerste en tweede maaltyd

  Maar dan
  ineens twyfel Ester. En sy nooi hulle weer vir ‘n maaltyd uit, nou môre. Hoekom
  het Ester van hierdie uitsteltegniek gebruik gemaak?

  Was dit
  bewus? Was dit deel van haar strategie? Of was dit omdat sy te veel daarteen
  opgesien het? Omdat sy nog nie die moed gehad het nie om te onthul dat sy ‘n
  Jodin is, lid van daardie volk teen wie Haman sy moordplan gesmee het? Gemeente,
  alles wys daarop dat dit op daardie oomblik vir Ester te veel geword het. In
  vers 5 nooi sy die koning en Haman uit na die maaltyd wat sy reeds berei het. Dit
  was volgens haar plan.

  Maar in vers
  8 nooi sy hulle uit na ‘n maaltyd wat sy nog moes berei. Dit dui daarop dat
  hierdie tweede maaltyd nie deel van haar oorspronklike plan was nie. Ook het
  Ester nie geweet wat daar alles daardie nag en volgende dag sou gebeur nie. As
  sy dit kon geweet het, ja, dan kon mens konkludeer dat hierdie tweede maaltyd
  ‘n baie strategiese skuif van Ester was. Maar Ester het nie geweet nie en kon
  nie geweet het nie. Sy was ook net ‘n gewone mens. Sy kon nie die toekoms
  voorspel nie, ook nie eers die nabye toekoms nie.

  Terselfdertyd
  vestig die skrywer van Ester ons aandag daarop dat hier wel baie strategiese
  dinge besig was om te gebeur! Was dit nie vir hierdie uitstel nie, dan sou Ester
  se onthulling waarskynlik totaal anders afgeloop het. Maar, net soos in die
  ander hoofstukke, vestig die skrywer ons aandag in hoofstuk 5 en 6 daarop dat
  daar ‘n God is, al word sy naam nie eksplisiet genoem nie, maar dat Hy wel
  aktief besig is, en dat Hy alle dinge stuur volgens sy plan. Soos ons al eerder
  in hierdie geskiedenis geleer het, lê God se leiding nie net in spektakulêre
  wonders nie, maar ook in onopvallende en onverwagte dinge. Soos ons in Spreuke
  19:21 kan lees: “Baie planne is in ‘n man se hart, maar die raad van die HERE,
  dié sal bestaan.”

  Ester se
  moed het in haar skoene gesak, sy kon nog nie daarvoor uitkom nie. Sy het
  uitstel gevra, tot môre. Maar ondertussen was God almagtig, wat ook in beheer
  is oor Ester se gemoedstoestande, intussen gebruik Hy dit om weer ‘n paar
  strategiese skuiwe te maak. Heel toevallig, maar let wel, toeval bestaan nie,
  heel opmerklik kon die koning daardie nag nie slaap nie.

  Heel
  opmerklik word daardie nag juis vir hom uit die kronieke voorgelees wat
  Mordegai vir hom beteken het. Dat Mordegai sy lewe gered het. En dit lei
  daartoe dat die koning die volgende dag vir Haman opdrag gee om Mordegai
  uitsonderlike eer te bewys. Wat ‘n sameloop van omstandighede was dit nie!

  Haman het
  bewus nie vir die koning vertel dat sy moordplan onstaan het omdat Mordegai nie
  vir hom wou buig nie. Die koning was dus nog nie van Mordegai se hardkoppigheid
  op die hoogte nie. En dan hoor hy ineens daardie nag wat Mordegai vir hom
  beteken het. Al hierdie dinge kon nie net toevallig gewees het nie. In daardie
  rigting, heel subtiel maar oortuigend, lei die skrywer van Ester ons gedagtes. Hier
  is God besig! Hy wat almagtig is. Dit kon alles nie net toeval gewees het nie!

  Danksy die
  uitstel wat Ester gevra het, begin alles in plek te val, die daaropvolgende nag
  en dag. Ester kon dit in die verste verte nie vermoed het nie. Maar haar God,
  die Verbondsgod, het dit wel so gelei! Waar tydens hierdie eerste maaltyd die
  moed haar in die skoene gesink het,  sou
  sy môre, met die tweede maaltyd, heel ander omstandighede aantref.

  Omstandighede
  wat dit vir haar maklik gemaak het om haar boodskap aan die koning oor te dra.

  Geliefde
  gemeente, die boek Ester bied ryke, ja baie ryke troos. Veral vir Christus se
  kerk vandag. Waar ons dalk ook soms die gevoel mag hê: God is ver weg, God
  bemoei Hom nie meer met sy kinders nie, God is nie meer oor ons bekommerd nie,
  God hou Homself verborge as ons in die nood is.

  Waar ons
  hierdie gevoelens deel, leer die boek Ester ons, heel subtiel maar tot
  indringend en oortuigend: God slaap nie, God is bekommerd oor sy kinders, God
  lei hulle lewenslot. Ja, soms dryf Hy sy kinders in ‘n hoek.

  Dwing Hy
  hulle om kleur te beken. Maar as hulle dan tot Hom terugkeer, dat is Hy vinnig
  om te help. Dan maak Hy dit vir hulle maklik om kleur te beken. Dan verander Hy
  hulle lot, onverwags, skielik, en totaal.

  Soos Psalm
  126 sing: “o HERE, verander ons lot soos waterstrome in die Suidland.” Die
  Suidland in Israel, dit is die woestyngebied. Daar is geen waterstrome nie, net
  droë rivierlope. Maar as dit ‘n keer goed reën, kan daardie rivierlope binne
  die kortste tye vol water wees. Dit was ‘n begrip: waterstrome in die Suidland.

  Dalk onthou
  sommiges van u nog die Laingsburg vloed van 1983. Die waterlope van die Karoo
  kan goed vergelyk word met die waterstrome in Israel se Suidland. Meestal lê
  hulle droog, maar as dit ‘n keer goed gereën het, kan hulle ineens verradelik
  vinnig vol en woeste rivierstrome word.

  Ja so
  verander die HERE die lot van sy volk. Skielik, onverwags, totaal.

  Waar by hierdie
  eerste maaltyd Ester se moed in haar skoene gesink het.

  Waar dinge
  baie donker gelyk het. Het die prentjie volledig verander by die tweede
  maaltyd. So het die HERE uitkoms verskaf.

  Vandag het
  ons ook deelgeneem aan ‘n maaltyd. Nie saam met koning Ahasveros nie, maar ons
  was aan tafel by die Koning van die konings.

  Kom ons prys
  en dank ons Heiland, Jesus Christus, dat Hy ons lot totaal verander het. Ons
  mog dit herdenk en vier met die nagmaal.

  Destyds in
  Ester se dae het die Verbondsgod dinge so gelei dat die Joodse volkie nie
  uitgemoor is nie. So het Hy die pad oopgehou vir die geboorte van die Messias. Inmiddels
  het die Messias gekom, Hy het sy taak op aarde vervul. Hy het gerertigheid en
  vryheid vir sy volk verwerf. Hy het weer opgevaar na die hemel, en Hy is daar
  nou gesete, as Koning van die konings.

  Kom ons
  aanbid Hom, prys Hom, dank Hom, omdat ons vandag saam met Hom maaltyd mag vier.

  Amen.