In die negentiende-eeuse Engeland het die mense angstig op nuus oor die uitslag van die strategiese slag van Waterloo gewag waar die Britse magte onder generaal Wellington teen die Franse magte onder Napoleon te staan gekom het. 'n Seinman is bo-op die katedraal van Winchester geplaas met instruksies om 'n uitsig op die see te hou. Wanneer hy 'n boodskap ontvang het, moes hy dit aan 'n ander man op 'n heuwel oordra. Daardie man moes dit aan 'n ander oordra, en so aan en aan. Op hierdie manier sou die nuus van die uitslag van die geveg uiteindelik na Londen en daarna aan die hele Brittanje oorgedra word.
Uiteindelik is 'n skip gesien deur die mis, wat op daardie dag dik oor die kanaal gelê het. Die seinman aan boord het die eerste woord gestuur – "Wellington". Die volgende woord was – "verslaan". Toe het die mis toegetrek, en die skip kon nie meer gesien word nie. "Wellington verslaan!" Die tragiese boodskap is deur Engeland gestuur, en 'n groot somberheid het oor die platteland neergedaal. Na 'n paar uur het die mis opgetrek, en die sein kom weer – "Wellington het die vyand verslaan." Nou het die volle boodskap weer oor die platteland versprei, maar hierdie keer was die nasie bly.
'n Teoloog wat hierdie verhaal vertel het, het die opvallende parallel getrek dat, toe Jesus sy wrede kruisdood gesterf het, sy volgelinge in die diepste hartseer gedompel was. Vrydag was Donker! Jesus het blykbaar 'n tragiese nederlaag beleef, en die hoop van sy volgelinge het saam met Hom gesterf. Maar na drie dae het die mis opgetrek, en die volle boodskap het deurgekom: "Jesus het opgestaan, Jesus het die vyand verslaan!"
Hy het opgestaan! Hy het inderdaad opgestaan! Ek kan dit nie genoeg beklemtoon nie! O, die vreugde! Sonde, dood en hel is deur sy dood en begrafnis te grond gerig, en heiligheid, lewe en ‘n ewigheid saam met God word aangebied aan almal wat in sy Naam glo! Daar is hoop vir die slegstes onder ons! Vir dié wat nie meer lig kan sien nie! Daar is lewe vir die dooies, vergifnis vir sondaars, hoop vir die gebrokenes. Die straf op die sonde word gebreek en die mag van die sonde word verbreek.
Glo! Dit is waar en betroubaar. Moenie die wêreld se leuens glo dat dit nie waar is nie. Dat dit bloot Geestelik is. Die opstanding is van die begin af al aangeval. Die leuens is volop.
Daar word gesê dat waar God ook al 'n huis van gebed oprig, die duiwel daar 'n kapel bou. Dit is hier nie anders nie. Ons teks van vandag staan tussen twee gedeeltes van ongeloof en sonde, naamlik hoofstuk 27: 62-66 en 28:11-15. Eers was dit ongeloof, voor ons teks; hulle wil nie hê dit moet waar wees nie. En dan, in Matthéüs 28:11-15, versin hulle 'n leuen om die waarheid te ontvlug. Rondom ons teks het ons te doen met die ongeloof van verharde harte. Dit is die goddelose ongeloof. Jy wil eintlik nie hê dit moet waar wees nie, want dit sal beslag lê op jou lewe, jou tyd en jou hulpbronne. Dit sal jou iets kos. En daarom probeer jy om die graf toe te hou, jy gebruik geld en leuens om die werklikheid van die opgestane Christus te bedek.
Maar terwyl die rykes, die magtiges en die godsdienstige leiers van die wêreld planne maak, ontmoet twee gewone vroue die Here van hemel en aarde. Hul verduisterde harte is gevul met die lig van die evangelie. Hy kom na gewone mense soos ek en jy.
Matthéüs plaas hierdie twee berigte, die ware en die valse, langs mekaar en dwing ons om ‘n keuse te maak. En tensy jy Hom aanskou en in Hom glo as die opgestane en lewende, sal jy nooit vry van die bande van sonde en dood kan lewe nie.
Die opstanding verander alles:
-
Kom kyk.
-
Gaan vertel.
Kom kyk
EN laat ná die sabbat toe dit begin lig word, teen die eerste dag van die week, kom Maria Magdaléna en die ander Maria om na die graf te gaan kyk. Teen dagbreek. Ek hou daarvan. Die aanbreek van die dag, die nuwe dag het aangebreek in die kosmos. Dit was 'n regte dag in die geskiedenis. 'n Sondag. 'n Dag soos hierdie. Maar op daardie dag was daar 'n nuwe begin. God die Vader se toekomstige verklaring: "Kyk, Ek maak alles nuut!" (Op. 21:5) het begin met die opstanding van Jesus.
En twee mense, twee Maria’s het na die graf gegaan. Hulle het gesien hoe Hy sterf en hulle sou Hom sien opstaan. 2En daar kom 'n groot aardbewing, want 'n engel van die Here het uit die hemel neergedaal en gekom en die steen van die opening weggerol en daarop gaan sit. 3En sy gedaante was soos weerlig en sy kleding wit soos sneeu.
Een skrywer het gesê: "Die aarde, wat gebewe het van droefheid oor die dood van Christus, het as't ware opgespring van vreugde oor sy Opstanding." Dit lyk asof die aardbewing veroorsaak is deur die engel, wat uit die hemel neerdaal, die rots wegrol en aan die wêreld 'n leë graf openbaar en oorwinnend op die rots sit! Sy klere was wit soos sneeu, en sy voorkoms soos weerlig.
Dit veroorsaak nie net die aardbewing nie, maar dit laat ook geharde Romeinse soldate bewe! 4En uit vrees vir hom het die wagte gebewe en soos dooies geword. Een kommentator wys op die ironie: "Diegene wat aangewys is om die dooies te bewaak, lyk self asof hulle dood is terwyl die dooie lewend gemaak is." Daar lê die wagte wat dood voorkom. Maar die engel gee geen aandag aan hulle nie. Hy is nie daar vir hulle nie; hy is daar vir die vroue, wat natuurlik ook bang is.
5Maar die engel antwoord en sê vir die vroue: Moenie vrees nie”. Daar is nêrens in die Skrif 'n geval waar mense 'n engel teëkom en nie bang is nie. Hoekom? Omdat hulle in die teenwoordigheid van ontsag-wekkende heiligheid staan. En in byna elke ontmoeting met ‘n engel is die eerste woorde: "Moenie bang wees nie." Hoor jy die boodskap van God wat deur sy boodskappers na sy volk gestuur is? Moenie bang wees nie! Hoekom? Vanweë die evangelie. God is vir ons! Luister hoekom hulle nie bang hoef te wees nie.
“...want ek weet julle soek Jesus wat gekruisig is. Die sleutelwoord: "is"!! Die offer was "net eenmaal", sê die skrywer van Hebreërs. Die boodskap van die engel aan die vrouedissipels is bedoel om die duisternis wat die dood oor hulle gehou het, te verdryf. Hulle het Jesus se dood aan die kruis gesien en hoe sy liggaam weggedra en in 'n graf neergesit is.
Die engel verdryf die vrese van die vroue en van Jesus se volgelinge vir die hele geskiedenis met hierdie woorde: “6Hy is nie hier nie, want Hy het opgestaan soos Hy gesê het.” Dit is belangrik om die verhouding tussen die opstanding en die kruisiging raak te sien. Alhoewel die engel aankondig dat Jesus opgewek is, beteken dit nie dat Hy nie gekruisig was nie. Inteendeel, Jesus is nie meer in daardie gekruisigde toestand nie.
Hy hang nie meer daar nie. Die gevolge van die kruis duur voort deur die eeue. Die opstanding is die bewys dat die kruis werklik 'n versoenende dood was. Maar Hy het nie daar gebly nie. Nee, Hy is nie meer aan die kruis nie. Hy is ook nie in die graf nie! Die graf is leeg! Leeg! En omdat dit leeg is, sal die grafte van almal wat in Hom glo, ook eendag leeg wees. Die dood het sy mag verloor om hulle vas te hou.
“Kom kyk na die plek waar die Here gelê het; Ja, geliefdes, kom kyk! ONS word uitgenooi om deur die geloof deel van die verhaal te wees. Kom kyk met geloof deur die oë van die vroue.
Sien jy dat die graf leeg is?
Sien jy dit regtig?
Dit is so belangrik.
Sonder die opstanding is daar geen hoop nie. Is daar geen vergifnis nie. Is daar geen lewe nie. Dan is daar net sonde, dood en ewige oordeel!
Dus, asseblief, almal wat hoop opgegee het, kom kyk!
Almal wat in sonde vasgevang is, kom kyk!
Almal wat in vrees vir die dood lewe, kom kyk!
Almal wat voel dat niemand sien nie, kom kyk!
Almal wat vasgevang is in 'n onversoenbare verhouding, kom kyk!
Kom kyk, sodat jy seker kan wees! Mag die Gees van Christus die oë van elke hart hier vandag oopmaak om te kom kyk! Niemand mag hierdie gebou sonder hoop verlaat nie. En ek praat nie van: "O, ek hoop môre sal beter wees as vandag” nie. Ek praat van die rotsvaste, ontwyfelbare hoop wat 100% seker is! Die hoop wat die ondraaglike draaglik maak, die onuithoudbare houdbaar, wat die lig laat skyn in die diepste duisternis.
Ek hou van wat Paulus in Efésiërs bid: “Ek bid vir verligte oë van julle verstand, sodat julle kan weet wat die hoop van sy roeping en wat die rykdom van die heerlikheid van sy erfdeel onder die heiliges is; en wat die uitnemende grootheid van sy krag is vir ons wat glo, na dier werking van die krag van sy sterkte wat Hy gewerk het in Christus toe Hy Hom uit die dode opgewek het en Hom laat sit het aan sy regterhand in die hemele, bo alle owerheid en mag en krag en heerskappy .”
In die Grieks is "Hy het opgestaan" een woord. En soos wat een teoloog sê, met daardie woord "word die hele evangelie opgesom". Dieselfde woord word in die volgende vers gebruik wanneer die vroue nie aangesê word om te kom kyk nie, maar om te gaan vertel. As daar een woord is wat die Kerk aan 'n donker wêreld verkondig, is dit: Hy het opgestaan. As daar een woord is wat die sondaar moet hoor, is dit dat die Gekruisigde opgestaan het. Sy opstanding onderstreep en regverdig alles! Die evangelie is waar!
Dit is waar. En dit is 'n ware, vlees-en-bloed-opstanding. Hulle sê nie dat dit nie nodig is om na Hom te soek nie, omdat Hy net geestelik opgestaan het, sodat jy Hom in jou siel kan soek, of oral, dalk in die warm briesie, of in die uitsig oor die see. Nee, die Maria's sal Jesus sien en aanraak. Dit is hierdie vlees-en-bloed-lewe – hierdie skepping – wat Jesus kom verlos het.
Werklik. Tasbaar. Stoflik.
Dit is die woord wat alle dinge in perspektief plaas. Hy het opgestaan. As jy gekom en gesien het, dan is die volgende opdrag: "Gaan, en vertel!"
Gaan vertel
7en gaan haastig, sê vir sy dissipels: Hy het opgestaan uit die dode en gaan voor julle uit na Galiléa. Daar sal julle Hom sien. Kyk, ek het julle dit gesê.” Eers is dit kom kyk, dan: "gaan vertel." Dit is nuus wat bedoel is om gedeel te word. Jesus het soveel keer in sy bediening vir mense rondom Hom gesê om nie te vertel nie. Maar na sy opstanding word ons geroep om te vertel!
Die vroue kry hul groot opdrag – vertel die dissipels. As Matthéüs hierdie verhaal opgemaak het, sou hy nooit twee vroue gekies het om die eerste getuies te wees nie. Vroue was so gemarginaliseer in daardie kultuur dat hul getuienis nie altyd geldig was in 'n geregshof nie. Maar die koninkryk van die hemel volg nie die aarde se reëls nie. Soos wat die vrou eerste vir die man gesê het om van die vrugte te eet, so sou die vrou ook die eerste wees om vir die mens te sê dat die vloek van daardie eet omvergewerp is.
8En hulle het haastig weggegaan van die graf met vrees en groot blydskap, en gehardloop om dit aan sy dissipels te vertel.” Haastig. Bang. Gevul met vreugde. Dit is so werklik. Jy kan hulle sien gaan. Emosie is rou. Dit is nie net een of ander teologiese lugkasteel nie. Dit is 'n ware verhaal met regte mense. Jy kan jou voorstel met nuus soos hierdie is hulle nie aan die drentel of stap uit daardie tuin nie, hulle is haastig! Ons kry ‘n prentjie van hulle wat so te sê aan die hardloop is.
Matthéüs vertel dat hulle ook bang was. Wie sou nie wees nadat hulle gesien het wat hulle pas gesien het nie? Maar waarmee is hulle gevul? Vrees? Hulle was nie net bang nie, maar hulle was ook vol vreugde. Soos Psalm 30:11 sê: "U het my weeklag vir my verander in ‘n koordans; U het my roukleed losgemaak en my met vreugde omgord." En hierdie vreugde wou hulle deel. Maar dan, terwyl hulle op pad is, asof uit die niet verskyn daar Iemand aan hulle!
Lees vers 9. 9..kom Jesus hulle meteens teë en sê: Wees gegroet!” Voel jy die menslikheid van dit alles? Ons vergeestelik soms dinge. Wat sê Jesus? Hy sê nie: "Ek het dit vir julle gesê" of gee hulle 'n koninklike toespraak nie. Hy sê: "wees gegroet" of "hallo". Hulle het Hom dit seker al honderde kere vantevore hoor sê.
En na wie toe het Hy gekom? Nie na Pilatus, Herodes, konings of koninginne nie, maar na Maria Magdalena en "die ander Maria". Dit is soos iemand wat na myself verwys as die ander Johan. Niemand bekend nie. Net twee normale mense. Mense soos ek en jy. Die gemarginaliseerde, die onbekende. Dit is soos Jesus is, en so anders as ons wat daarvan hou, om onder die rykes en die invloedrykes van ons tyd te wees. Hy verskyn aan Maria en die ander Maria. Hy kan aan jou, liewe jong kind wat in die kerkbank sit en wat wonder of God sien, verskyn, of aan jou wat so alleen voel in jou huwelik, of aan jou wat in donkerte sit. Soek Hom.
Ons sê dat dit ons Christelike plig is om tyd onder die gemarginaliseerdes in ons omgewing deur te bring, maar dat dit is 'n voorreg om 'n aand op 'n mooi, deftige plek onder die rykes en beroemdes deur te bring. Soms dink ek dat Jesus dit dalk andersom gesien het. Om tyd by die konferensie saam met die bekende herders en leiers deur te bring, sou 'n plig wees, maar om tyd saam met die arme my en jou deur te bring, en saam met die wat beskou is as die ergste van die samelewing, was vir Jesus 'n voorreg. Hy het na die sagmoediges en nederiges van hart gekom. Hy het gekom na diegene wat hulle onwaardigheid erken.
Wat volgende gebeur, is dat dit van groete na aanbidding gaan. “Toe kom hulle nader en gryp sy voete en aanbid Hom.”
Van die aarde na die hemel. Ek is nie seker of Matthéüs die twee nature van Christus in gedagte gehad het nie, maar dit vloei mooi saam hier, nie waar nie? Hulle het sy voete (menslik) vasgegryp en aanbid (God).
Die wat gehuil het en vasgevang was in die duisternis van die dood, is daar nie meer nie. Die opgestane Jesus verdryf alle duisternis, alle vrees vir die dood, al die swaar las van sonde, pyn en hartseer. Soos die liedjie lui: "Omdat Hy leef, kan ek môre trotseer."
10En Jesus sê vir hulle: Moenie vrees nie. Gaan heen en vertel my broeders dat hulle na Galiléa moet gaan; en daar sal hulle My sien.” Jesus herhaal wat die engel reeds gesê het: "moenie bang wees nie." Die liedjie gaan voort: "omdat Hy leef, is alle vrees weg."
En weer hoor ons die opdrag: gaan vertel! Dieselfde ding word twee keer herhaal! Eenmaal deur die engel van die Here, eenmaal deur die Heer self! Gaan vertel. Het jy die Here Jesus teëgekom?! Ken jy die krag van sy opstanding? Gaan vertel dan!
Almal aan wie hoop gegee is: Gaan vertel!
Almal wat vergewe is: Gaan vertel!
Almal wat die ewige lewe ontvang het: Gaan vertel!
Almal wat deur God gesien is: Gaan vertel!
Almal wat met God versoen is: Gaan vertel!
Deur die opstanding glo ons dat die lewe oor die dood geseëvier het, goed oor kwaad, hoop oor wanhoop. Die opstanding verklaar dat Jesus is wie Hy gesê het Hy is, dat dit wat Hy by die kruis kom bereik het, doeltreffend was. Dit is wat die uiteindelike vrede bring, die vergewing van sondes wat mense met God en mense met mense versoen.
Die werklike gevolge van die opstanding is onvergelykbaar. Dit is die konkrete, feitlike, empiriese bewys dat die lewe hoop en betekenis het; dat "liefde sterker is as die dood", dat goedheid en mag uiteindelike bondgenote is, nie vyande nie. God het na ons toe gekom hier waar ons in duisternis en sonde is, en ons vyande verslaan.
Die belangrikste van die opstanding is nie in die verlede nie – "Christus het opgestaan" – maar in die hede – "Christus is opgestaan." Daar is onbetwisbare, onvernietigbare hoop. En dit beteken dat ons in geloof verder kan gaan.
And because He lives
I can face tomorrow
Because He lives
All fear is gone
Because I know
He holds the future
And life is worth the living
Just because He lives
And go and tell a dying world,
because he lives there is hope.
Forgiveness, and life.
Amen.