Die Betroubaarheid van die Evangelie

Die Bybel is nou al vir baie eeue die topverkoper in die hele wêreld.

Waar jy ook al gaan, in boekwinkels, hospitale of hotelle, oral is daar 'n Bybel.

Sommige mense het dit dalk nog nooit oopgemaak nie.

Ander mense lees meer as een keer per dag daaruit.

Hierdie Bybel, wat ook die Evangelie genoem word, is die onderwerp van v/a 19 van die Kategismus.

 

Tema: Die Betroubaarheid van die Evangelie

 

Daar is baie mense wat weet van die Evangelie, maar hulle vind dit nie die moeite werd om meer tyd daaraan te spandeer nie.

Hulle vind dit nie nodig om Bybel te lees, te bid, kerk toe te gaan ensovoorts nie.

In baie gevalle is dit gebaseer op die volgende idee:

Die evangelie is eintlik verouderd.

Dis iets uit die verlede.

'n Aantal mense glo nog daarin, maar eintlik is dit oudtyds.

Onderliggend aan hierdie mening is dat vandag se wetenskap die Evangelie verkeed bewys het.

En dat, as jy ’n oortuigde Christen wil wees, dit basies beteken dat jy ’n dubbellewe moet lei.

Aan die een kant jou geloof in God, maar aan die ander kant word jou lewe bepaal deur die moderne samelewing en die reëls wat daar geld.

Vir baie mense het godsdiens net iets geword vir die grensgevalle van die lewe:

byvoorbeeld wanneer iemand gebore word, wanneer iemand trou, wanneer iemand sterf.

Dan kom mense kerk toe.

Maar die hele Bybel en al die dogmas van die kerk, dit kan maar van moderne mense gesteel word.

Hulle stel geen belang daarin nie.

Het die wetenskap nie bewys dat dit verouderd is nie?

Wie sal nog die Bybel glo?

Is dit nie vanselfsprekend dat al die wonderstories daarin nie waar kan wees nie?

Dalk, soos sommiges sê, het hulle nie gebeur nie, maar jy kan wel lewenswysheid daaruit leer.

 

Gemeente, Sondag 6 van die Kategismus maak duidelik dat die Evangelie oor die volgende gaan:

Die Middelaar Jesus Christus.

Hy is waarlik mens en terselfdertyd waarlik God.

Hy het vir mense gesterf.

Die betekenis van sy dood is dit:

Dat Hy al die skuld van mense op Hom geneem het.

Hy het ook uit die dood opgestaan.

En die betekenis hiervan:

Hy het die straf vir die skuld betaal: die dood.

Hy gee die lewe terug, ewige lewe.

Die dood is oorwin.

Gemeente, dit is die hart van die Evangelie.

 

Maar baie moderne mense het moeite om dit te glo.

Hulle sukkel om hierdie boodskap ernstig op te neem, ondersteun deur die moderne wetenskap, wat insinueer dat hierdie boodskap 'n fabel is.

En dit is seker die grootste oorsaak van kerkverlating in ons tyd.

Die heilige Evangelie, die Bybel, word in diskrediet gebring.

Dit is presies waaroor v/a 19 van die Kategismus gaan.

Die Bybel, die bron waarin ons alles oor die goeie nuus ten aansien van Jesus Christus leer.

Die moderne wetenskap het die geloofwaardigheid van die Bybel ondermyn.

Die moderne wetenskap beweer vandag dat die Bybel nie die woorde van God is nie.

Dat God nie hierin met ons praat nie, maar dat mense in die Bybel oor God spekuleer.

Volgens die moderne wetenskap is die Bybel 'n boodskap van mense, nie 'n boodskap van God nie.

'n Boodskap van mense uit vervloë tye.

Te mooi om waar te wees.

 

En dan dink mens direk aan die spil waaromheen alles in die Bybel draai:

Die sterwe van Jesus Christus en sy opstanding uit die dood.

En daarnaas is daar nog veel ander voorbeelde van wonders in die Bybel.

Dink aan al die wonders wat Jesus gedoen het.

Dit is alles dinge wat die moderne wetenskap nie kan hanteer nie.

En dan praat ons nog nie eers oor dinge wat in die Bybel genoem word wat weerstand by moderne mense oproep nie.

Soos die verbod op homoseksualeit, om maar een ding te noem.

 

Maar laat ons ons in hierdie preek beperk tot hierdie een saak, naamlik die historiese betroubaarheid van die Bybel.

Dit word ontken.

Jesus het nie regtig weer lewendig geword nie.

Hoe mooi bedoelings die evangeliste ook gehad het toe hulle dit opgeskryf het, dit kan gewoon nie waar wees nie.

Ja, Jesus was baie goed vir die mense van sy tyd.

Maar om te beweer dat Hy al daardie wonderwerke gedoen het, dit gaan te ver.

 

Vir die moderne mens is die toetssteen vir wat die waarheid is dat jy dit kan sien, dat jy dit kan hoor, dat jy dit kan meet, dat jy dit kan herhaal ...

As jy nie 'n eksperiment kan doen en herhaal wat Jesus gedoen het, naamlik sy wonders of dat Hy uit die dood opgestaan het, dan kan dit nie waar wees nie.

Nee wat, die mooi dinge wat die apostels later vertel het, was bloot omdat hulle oorweldig was deur hulle emosies.

Hulle het dinge geskryf wat hulle so graag wou hê waar moes wees.

Hulle kon eenvoudig nie aanvaar dat hulle Meester, die beste mens wat hulle nog ooit geken het, op so 'n grusame manier en op so 'n vroeë tyd aan die einde van sy lewe gekom het nie.

Dit is te verstane, word beweer, dat die dissipels so begin dink het, maar dit is nie soos dit werklik gebeur het nie.

Aan die einde van die dag is dit lugkastele van die apostels.

Kortom, in teenstelling tot wat die tema sê – die betroubaarheid van die Evangelie – word die Bybel gediskrediteer.

Dit is nie woorde van God nie, dit is verhewe drome van mense.

Kunstige bespiegelings oor iets na hierdie lewe.

Maar steeds, net bespiegelings.

 

Kom ons beperk ons ​​nou tot die belangrikste gebeurtenis in die Bybel, dat ons Middelaar, Jesus Christus, uit die dood opgestaan ​​het.

As Jesus uit die dood terugkom om nooit weer te sterf nie, sou Hy die enigste persoon in die wêreldgeskiedenis wees van wie dit gesê kan word.

In hierdie opsig is Hy totaal uniek.

En as dit waar is, is dit geen wonder dat die Boek waarin dit vertel word, so bekend is nie.

Maar ongelukkig is daar in hierdie wêreld baie mense wat dit eenvoudigweg nie kan glo nie.

Dikwels word as rede gegee:

Ek kan dit nie glo nie, want die skrywers van die Bybel is nie betroubaar nie.

Hulle is mense, en hulle het groot drome gehad.

Dit is mooi as mense groot droom, maar mens moet wel jou voete op die grond hou.

 

Gemeente, kom ons bly by die kern.

Die hele Bybel draai aan die einde van die dag om een ​​onderwerp:

Die kruisiging en die opstanding van Christus uit die dood.

Die betekenis van hierdie gebeurtenis word op 'n baie breë wyse in die Bybel uitgewerk.

Die betekenis van hierdie gebeurtenis vir alle mense in die wêreld.

 

Deesdae word soms beweer:

Ja, dit was in daardie tyd glad nie moeilik vir mense om te glo dat iemand wat dood is, weer lewendig kan word nie.

Mense was destyds oor die algemeen nogal bygelowig.

Hulle het vinnig in sulke dinge geglo.

Maar ons moderne mense is nie meer so nie.

Hierdie redenasie klink dalk oortuigend.

Maar enigiemand wat meer van die geskiedenis van daardie tyd weet, sal anders dink.

Neem byvoorbeeld die Sadduseërs van daardie tyd.

'n Baie groot godsdienstige groep onder die Jode wat absoluut nie in die opstanding uit die dood geglo het nie.

Blykbaar was lewe na die dood ook nie so vanselfsprekend in daardie tyd nie.

Selfs in daardie tyd het die boodskap van die Evangelie vir mense vreemd geklink.

Vir die gewone mens het dit met die eerste oogopslag gelyk na 'n pragtige droom van die dissipels wat beswaarlik waar kan wees.

Ons kan dus die volgende hieruit leer.

Om in die opstanding van Christus te glo, om in lewe na die dood te glo, kan nie sommer as 'n outydse bygeloof afgemaak word, iets wat mense vroeër gedoen het, maar wat nou verouderd is nie.

Om te glo in die opstanding van Christus en in die lewe na die dood is vandag, net soveel as in die verlede, 'n bewuste keuse om anders oor die dood te dink as die gemiddelde mens.

‘n Keuse om anders te dink, gebaseer op die betroubare getuienis van die Bybel.

 

Nou die volgende aspek.

Daar is ook hulle wat argumenteer:

Ja, maar die opstanding van Jesus uit die dood was glad nie so uniek nie.

Daar is ook mites onder die heidense volke van gode wat sterf en wat weer lewendig word.

Dus, het die skrywers van die Bybel nie maar net antieke mites gekopieer nie?

Het hulle nie net ‘n verhaal opgebou rondom die dood van Jesus van Nasaret wat nie werklik gebeur het nie, maar deur ander mites geïnspireer is?

Is dit so, gemeente?

Het ons te doen met pragtige mites in die Bybel wat opgemaak is?

As Mens kyk na die ooreenkomste tussen heidense mites van die sterf en terugkom van gode aan die een kant, en dit wat oor Christus in die Bybel geskryf staan andersyds, is dit opvallend dat die verskille veel groter is as die ooreenkomste.

Om net 'n paar voorbeelde te noem:

Die Nuwe Testament dui met die grootste akkuraatheid die plek en datum van beide die dood en opstanding van Jesus aan.

Die mense wat ooggetuies van sy dood en opstanding was, word ook by name genoem.

Hulle ooggetuieverslae is in die Nuwe Testament opgeneem.

Jy sal nie hierdie akkuraatheid vind in die antieke verhale oor sterwende gode wat weer lewendig word nie.

Daardie verhale word vertel in die konteks van:

Ooit, baie lank gelede, was daar ‘n god wat ...

Dis die tipiese manier hoe ‘n sprokie begin: Lank, lank gelede ...

Maar dit vind ons nie in die Bybel nie.

Daar word datums genoem, en plekke, en getuies.

Dink aan al die getuies wat daar in 1 Korinthiërs 15 genoem word.

 

Nog 'n opvallende verskil tussen die antieke verhale van die gode en die beskrywing van die dood en opstanding van Jesus is dit:

Daar is nie 'n enkele voorbeeld van 'n verhaal van die gode wat na 'n spesifieke historiese persoon verwys nie.

Al hierdie mites gaan oor persoonlikhede wat nooit werklik bestaan ​​het nie.

Daarteenoor gaan die verhaal in die Bybel oor 'n duidelik identifiseerbare Persoon wat presies 2000 jaar gelede in Palestina gelewe het.

 

En dan 'n laaste argument wat mense gebruik om te beweer dat die opstanding nie plaasgevind het nie.

Daar word verwys na Gnostiese verhale oor bemiddelaars wat destyds in omloop was.

Gnostisisme was 'n sekere godsdienstige beweging van daardie dae, wat baie gewild was.

Hierdie beweging het ook stories gehad oor bemiddelaars tussen mense en die gode.

Dus word daar beweer:

Sien jy, dit was destyds algemeen om so te dink.

Tog blyk hierdie argument ook onhoudbaar te wees, aangesien noukeurige navorsing getoon het dat hierdie Gnostiese verhale almal baie jonger as die Nuwe Testament is.

Die Evangeliste kon dus nie hulle gedagtes geleen het by die Gnostiese verhale nie.

 

Samevattend, as al hierdie argumente geweeg word, word hulle onhoudbaar bevind.

Die historisiteit van Jesus se opstanding bly gehandhaaf.

 

Nou wonder u dalk.

Hoekom vertel ek dit alles?

Wel, dit is waaroor v/a 19 handel.

Dit handel oor die heilige Evangelie, en dat dit betroubaar is.

En dat die Evangelie vandag nog steeds 'n boodskap het vir elke mens.

Sondag 6 gaan oor ons Middelaar Jesus Christus.

Wie Hy is en wat Hy vir mense doen.

Die skrywers van die Kategismus het nie met hulle eie idees vorendag gekom nie.

Hulle herhaal net die Bybel hier, die Evangelie.

Daaruit kom die antwoord op die vraag:

Is die Bybel betroubaar?

En het die dinge regtig gebeur?

 

Kom ek verduidelik met 'n voorbeeld:

As iemand vir jou sê:

Môre is daar ‘n uitverkoping by die motorhandelaar.

Alle motors word vir R 100 elk verkoop.

Jou eerste reaksie sal wees:

Dit klink na nonsens, hoe kom jy op die idee?

Jy sal hom uitvra na die bron van sy inligting.

Is die bron betroubaar?

As dit blyk dat daardie persoon dit gisteraand gedroom het, dan gaan jy natuurlik nie jou tyd mors om môre na die motorhandelaar te ry nie.

Maar veronderstel dit is waar, dat die bron heeltemal betroubaar is, dan sal jy natuurlik so gou as moontlik daar wil uitkom.

Presies dieselfde geld vir die nuus oor Jesus Christus die Middelaar.

Ons vind ‘n beskrywing in die Bybel wat te goed klink om waar te wees.

En natuurlik is die eerste reaksie:

Jy vra uit oor die bron van die inligting.

Is die bron betroubaar?

En dit is waaroor hierdie Kategismusantwoord handel.

Of die Evangelie betroubaar is of nie.

Want as dit nie die geval is nie, dan is dit beter om vandag eerder as môre op te hou met preke uit die Bybel.

Dan sal dit vir ons beter wees om eerder vandag as môre op te hou om kerk te speel.

Maar as die boodskap waar is, dan is alles anders, dan is daar alle rede om nou in die kerk te wees, om na 'n preek te luister, liedere vir God te sing en saam tot Hom te bid.

Alles wat in die kerk gebeur, en meer nog, ons hele lewe hang aan hierdie draad: die betroubaarheid van die Bybel.

Of laat ek dit beter stel:

Hierdie kerk, en ons hele lewe, is gebou op die fondament van die Evangelie.

Die Evangelie wat keer op keer betroubaar blyk te wees.

Eeu na eeu.

 

Daarom bou ons ons lewe daarop.

Daarom drink ons dit in, omdat dit lewende water is.

Die Evangelie, dat daar vergifnis van sondes en lewe na die dood vir mense is.

Hierdie Evangelie is al eeue lank deur God voorberei.

Dit is byvoorbeeld al deur die aartsvaders en profete voorspel.

God het selfs al in die paradys daarna verwys.

Die eerste mense, Adam en Eva, het sterflik geword as gevolg van hulle ongehoorsaamheid.

Maar reeds aan hulle openbaar God die goeie nuus.

Hulle, Adam en Eva, en die aartsvaders en die profete, het nog nie geweet wie die Middelaar sou wees nie.

Maar hulle het God op sy woord vertrou.

Ons weet vandag dat God woord gehou het.

Sy Seun is ons Middelaar, Jesus Christus.

 

Ten slotte is daar nog een ding.

Daar word dikwels gepraat oor moderne mense, moderne wetenskap, en so meer.

Wat word daarmee bedoel?

En, is ons nie ook modern nie?

Oor die algemeen beskou mense hulleself deesdae as modern, omdat hulle lewens baie verander het deur nuwe uitvindings en tegnologiese ontwikkelings.

Moderne mense ry in motors en vlieg in vliegtuie.

Hulle gebruik selfone en rekenaars.

Hulle pos hulle briewe nie meer in die posbus nie, maar stuur ‘n e-pos.

Dis alles dinge wat vir ons alledaags geword het.

Ons moderne mense trek voordeel uit die vooruitgang van die wetenskap.

 

Maar, gemeente, daar moet ‘n belangrike beperking aangebring word.

Ons tyd word gekenmerk deur 'n oplewing in tegnologie, en ons almal baat daarby.

Maar nie alle wetenskappe beleef deesdae ‘n opbloei nie.

En dit geld ook nie vir alle aspekte van ons lewe nie.

Ons moderne mense is gou geneig om te dink ons is in alles beter as mense in die verlede.

Maar dit is allermins die geval.

Die gemiddelde persoon van die verlede was byvoorbeeld baie meer musikaal as vandag.

Die gemiddelde persoon van die verlede het baie minder sosiale en sielkundige probleme as moderne mense gehad.

Dit is simplisties om te beweer dat moderne mense op alle terreine meer insig het as mense van die verlede.

Hoekom noem ek dit?

Om die volgende rede:

Dit word vir niemand, en beslis nie vir 'n Christen, aanbeveel om kritiekloos die neiging te volg om modern te wil wees nie.

Kom ons weeg eers alles noukeurig.

As die moderne wetenskap beweer dat Jesus nie uit die dood opgestaan ​​het nie, moet dit geweeg word.

En dan word die argumente te lig bevind.

Ons kan nie net met die moderne stroom saamdryf nie.

Ons kan beslis nie modern in hierdie opsig wees nie.

Dit is bewerings wat die historiese bewysmateriaal ignoreer.

As Christene neem ons bewus 'n ander standpunt in oor die historiese opstanding van Jesus Christus.

En dit maak nie saak hoe jy dit noem nie, modern of tradisioneel of wat ook al.

Solank daar reg aan die waarheid geskied.

Daar is waarheid in die ou Evangelie.

 

En daarom is dit nie verbasend nie dat miljoene mense deur die eeue daarin geglo het.

Dat dit vir hulle ‘n sekere kennis en 'n vaste vertroue was.

Jesus Christus het uit die dood opgestaan.

Hy lewe nou vir ewig.

Hy is die eerste, en ons sal Hom volg, deur dood en graf heen na die ewige lewe.

Hy is ons Middelaar, wat al ons sondes voor God versoen.

Hy gee ons lewe betekenis en perspektief.

Hy leer ons om werklik te lewe.

Hy leer ons om met mekaar oor die weg te kom.

Hy bring ons terug na ons Skepper.

 

Wat Jesus Christus in die verlede gedoen het, en wat Hy vandag vir ons doen, is nie ‘n fabel nie.

Sy opstanding is geanker in die werklikheid.

Ons glo daarin met goeie redes.

Ja geloofd sy die Here, wat ook ons ​​lewens verlos van dood en graf.

Ja dit is waar en seker.

 

Amen.